criminate | menyalahkan |
criminate | |||
|
criminated | menuduh |
criminate | |
verb |
bring an accusation against; level a charge against
membawa tuduhan terhadap; tingkat tuduhan terhadap
|
mencela |
discriminate wanting discrimination undistinguishing ada diskriminasi diskriminasi ingin undistinguishing
rather indiscriminately applied to any agak sembarangan diterapkan untuk setiap
rather indiscriminately applied agak tanpa pandang bulu digunakan
or discriminated as separate atau didiskriminasi sebagai yang terpisah
or discriminated as separate and atau mendiskriminasikan sebagai terpisah dan
or gather indiscriminately atau mengumpulkan tanpa pandang bulu
some critics to discriminate the beberapa kritikus untuk melakukan diskriminasi
careful to discriminate between berhati hati untuk membedakan antara
put together indiscriminately bersama sama tanpa pandang bulu
crimination tending to incriminate criminatory crimination merawat untuk memberatkan criminatory
indiscriminately said ahmad daerah bantaran kali ujar ahmad
and wish to discriminate between dan bermaksud memperbedakan antara keimanan
ability to discriminate between right dapat membedakan antara yang benar
of everything indiscriminate praise dari segala sesuatu pujian sembarangan
with indiscriminate violence dengan kekerasan tanpa pandang bulu
|