disquiet | menggelisahkan, membimbangkan, mencemaskan |
disquiet | |||
|
disquieting | ks. yang bersifat menggangu, menggelisahkan. d. rumors desas-desus yang mengganggu. |
disquietting | yang mencemaskan |
disquietude | kegelisahan, kecemasan |
disquiet | |
noun |
a feeling of mild anxiety about possible developments
perasaan cemas ringan tentang perkembangan yang mungkin
|
kegelisahan, keresahan, kesempitan, menggelisahkan |
or disquietude greatly concerned or atau disquietude sangat prihatin atau
or mental afflictive disquieting distressing atau mental afflictive menggelisahkan menyedihkan
surely in disquieting doubt benar berada dalam keraguan yang
really in suspicious disquieting doubt benar dalam keragu raguan yang
are in disquieting doubt berada dalam keraguan yang menggoncangkan
in disquieting doubt dalam keragu raguan yang membingungkan
in disquieting doubt about dalam keraguan yang menggoncangkan tentang
and anxiety to manifest disquietude dan kecemasan untuk mewujudkan disquietude
with commotion to disquiet to dengan keributan untuk disquiet perlu
disquietude or pain to be disquietude atau rasa sakit menjadi
disquietude greatly concerned or solicitous disquietude sangat prihatin atau solicitous
a disquieting doubt dunia dalam keraguan yang mendalam
physical or mental afflictive disquieting fisik atau mental afflictive menggelisahkan
disquieted or confused to be gelisah atau bingung untuk menjadi
repose unquietness sleeplessness uneasiness disquietude istirahat unquietness tidur kegelisahan disquietude
|