disquieting | ks. yang bersifat menggangu, menggelisahkan. d. rumors desas-desus yang mengganggu. |
disquieting | |||
|
disquieting | |
adjective satellite |
causing mental discomfort
menyebabkan ketidaknyamanan mental
|
kafir mekah, mendustakannya, menggelisahkan, menggoncangkan, meresahkan, yang menggelisahkan, yang menggoncangkan |
or mental afflictive disquieting distressing atau mental afflictive menggelisahkan menyedihkan
surely in disquieting doubt benar berada dalam keraguan yang
really in suspicious disquieting doubt benar dalam keragu raguan yang
are in disquieting doubt berada dalam keraguan yang menggoncangkan
in disquieting doubt dalam keragu raguan yang membingungkan
in disquieting doubt about dalam keraguan yang menggoncangkan tentang
a disquieting doubt dunia dalam keraguan yang mendalam
physical or mental afflictive disquieting fisik atau mental afflictive menggelisahkan
disquieting doubt about keragu raguan yang menggelisahkan terhadap
unrest disquieting as unresty sorrows keresahan menggelisahkan seperti kesedihan unresty
|