exasperate | menjengkelkan |
exasperate | |||
|
exasperated | menyakiti hati |
exasperate | |
verb |
exasperate or irritate
menggusarkan atau mengiritasi
|
jengkel, menggusarkan, menjengkelkan |
enkindled heated congested provoked exasperated enkindled dipanaskan sesak memicu jengkel
exasperates or inflames anger enmity exasperates atau membakar kemarahan permusuhan
exasperated irritation keen or bitter jengkel iritasi tajam atau pahit
exasperate to imbitter as passions jengkel untuk imbitter sebagai nafsu
kindness to those who exasperate kebaikan kepada mereka yang menjengkelkan
anger to be exasperated kemarahan untuk menjadi putus asa
to those who exasperate us kepada mereka yang menjengkelkan kita
angry incensed much exasperated wrathful marah marah banyak jengkel murka
furious to enrage to exasperate marah membuat marah untuk menggusarkan
irritate to exasperate to imbitter mengganggu untuk jengkel untuk imbitter
being exasperated irritation keen or menjadi jengkel iritasi tajam atau
be exasperated to fury menjadi putus asa untuk marah
wrath angry incensed much exasperated murka marah marah banyak jengkel
bitter to irritate to exasperate pahit untuk mengganggu untuk jengkel
exasperated to fury to putus asa untuk marah untuk
|