jurisprudence | ilmu hukum, sistim undang-undang |
jurisprudence | |||
|
jurisprudence | |
noun |
the branch of philosophy concerned with the law and the principles that lead courts to make the decisions they do
cabang filsafat yang bersangkutan dengan hukum dan prinsip-prinsip yang menyebabkan pengadilan membuat keputusan yang mereka lakukan
|
fikih haji, ilmu, kesyirikan, pemahaman, pengetahuan, pengetahuan yang, yurisprudensi |
of or relating to jurisprudence dari atau berkaitan dengan yurisprudensi
understanding law skilled in jurisprudence memahami hukum terampil dalam yurisprudensi
traders rather than from jurisprudence pedagang bukan dari fikih haji
offenses pertaining to criminal jurisprudence pelanggaran berkaitan dengan yurisprudensi pidana
skilled in law or jurisprudence terampil dalam hukum atau yurisprudensi
underlying the formulation of jurisprudence yang mendasari perumusan fikih haji
|