locution | cara berkata, bentuk kata, gaya bahasa |
locution | |||
|
locution | |
noun |
a word or phrase that particular people use in particular situations
kata atau frase yang digunakan orang-orang tertentu dalam situasi tertentu
|
ungkapan |
or relating to elocution atau berkaitan dengan seni deklamasi
circumlocutions periphrastic belit dgn kata lain berbelit
circumlocution indirect mode of speech belit modus tidak langsung berbicara
quibble circumlocution indirect mode of berdalih belit modus tidak langsung
versed in elocution a berpengalaman dalam seni deklamasi seorang
characterised by circumlocution periphrastic characterised oleh belit dgn kata
in elocution or rhetoric dalam seni deklamasi atau retorika
in elocution a teacher dalam seni deklamasi seorang guru
of or relating to elocution dari atau berkaitan dengan deklamasi
an exercise in elocution or latihan dalam seni deklamasi atau
proceeding quibble circumlocution indirect mode melanjutkan berdalih circumlocution mode langsung
express by periphrase or circumlocution mengungkapkan oleh periphrase atau circumlocution
as an exercise in elocution sebagai latihan dalam seni deklamasi
a locution or pronunciation peculiar sebuah ungkapan atau pengucapan khas
elocution a teacher of seni deklamasi seorang guru seni
|