reprobation | tindakan mencela |
reprobation | |||
|
reprobation | |
noun |
rejection by God; the state of being condemned to eternal misery in Hell
penolakan oleh Allah, negara yang dikutuk untuk kesengsaraan abadi di neraka
|
kutukan, penolakan |
or pertaining to reprobation expressing atau berkaitan dengan reprobation mengungkapkan
or experienced reproach or reprobation atau berpengalaman menyalahkan atau kutukan
or folly to reprobation a atau kebodohan untuk penolakan sebuah
or reprobation called forth by atau kutukan disebut sebagainya oleh
or moral feelings exciting reprobation atau perasaan moral kutukan menarik
of or pertaining to reprobation atau yang berkaitan dengan penolakan
pertaining to reprobation expressing reprobation berkaitan dengan penolakan mengekspresikan penolakan
experienced reproach or reprobation called berpengalaman menyalahkan atau kutukan disebut
exciting reprobation calling out condemnation kutukan menarik memanggil keluar kutukan
reproach or reprobation called forth mencela atau reprobation disebut maju
one who believes in reprobation orang yang percaya pada kutukan
moral feelings exciting reprobation calling perasaan moral kutukan menarik memanggil
believes in reprobation see reprobation percaya pada kutukan lihat kutukan
vice or folly to reprobation wakil atau kebodohan untuk penolakan
pertaining to reprobation expressing yang berkaitan dengan penolakan mengekspresikan
|