reticence | sikap bungkam, pendiam |
reticence | |||
|
reticence | |
noun |
the trait of being uncommunicative; not volunteering anything more than necessary
sifat menjadi tidak komunikatif, bukan relawan sesuatu yang lebih dari yang diperlukan
|
bungkam, keengganan, menceritakannya |
or reticence about divulging information atau keengganan tentang memberitahukan informasi
secrecy or reticence about divulging bungkam tentang kerahasiaan atau membocorkan
inclined to secrecy or reticence cenderung untuk kerahasiaan atau keengganan
by self restraint and reticence dengan menahan diri dan keengganan
reticence in a reticent manner keengganan dalam cara yang pendiam
to secrecy or reticence about untuk kerahasiaan atau keengganan tentang
|