habituate | membiasakan diri, terbiasa |
habituate | |||
|
habituated | membiasakan |
habituate | |
verb |
take or consume (regularly or habitually)
mengambil atau mengkonsumsi (teratur atau biasa)
|
membiasakan, tengok |
familiar or intimate to habituate akrab atau intim untuk membiasakan
familiar by use to habituate akrab dengan menggunakan untuk tengok
or intimate to habituate to atau intim untuk membiasakan untuk
or character to habituate or atau karakter untuk membiasakan atau
or doing customarily accustomed habituated atau melakukan lazim terbiasa terbiasa
or habituated to be used atau terbiasa yang akan digunakan
habitually to devote to habituate biasa untuk mencurahkan untuk tengok
by use to habituate familiarize dengan menggunakan untuk tengok membiasakan
intimate to habituate to accustom intim untuk membiasakan untuk membiasakan
character to habituate or accustom karakter untuk membiasakan atau membiasakan
doing customarily accustomed habituated used melakukan lazim terbiasa terbiasa digunakan
habituate familiarize or inure with membiasakan membiasakan atau inure dengan
habituate to a climate not membiasakan untuk iklim yang tidak
habituate to home life as membiasakan untuk kehidupan rumah sebagai
habituate to accustom to make membiasakan untuk membiasakan untuk membuat
|